Doministry | Dominik Strycharski

Opowieść o miłości, pożądaniu, ludzkich namiętnościach. W pewnym lokalu poznajemy bohaterów, którzy, tak jak niejednokrotnie my sami, tkwią w poczuciu pustki, zwątpienia, tęsknoty za prawdziwym „życiem”.  Czy odnajdą swoje szczęście? Miłość? Czy pomimo porażki los jeszcze uśmiechnie się do nich? A może nic nie jest tak oczywiste, jak się wydaje? Sztuka inspirowana klimatem świata filmowego Pedra Almodovara pełna przejmujących piosenek o uczuciach, pragnieniach i miłości! Program spektaklu w wersji PDF. fot. Marta Dudzińska Spektakl grany jest na Scenie Kameralnej, znajdującej się na 3. piętrze Teatru. Wejście na widownię będzie możliwe około 5 minut przed planowaną godziną rozpoczęcia spektaklu. Ze względu na układ widowni obsługa wskaże odpowiednią drogę do rzędów. Osoby spóźnione nie będą wpuszczane na widownię. Reżyseria Alina Moś Scenografia/ kostiumy Natalia Kołodziej Choreografia/ruch sceniczny Katarzyna Baran Muzyka Dominik Strycharski Światło Tomasz Świątkowski Konsultacje ...

Reżyseria i scenografia Małgorzata Szydłowska Scenariusz Elżbieta Łapczyńska Muzyka Dominik Strycharski Multimedia Dawid Kozłowski Inspicjent Adrian Kolos Występują Kurczab / Biały Kruk: Jerzy Światłoń; Basia: Barbara Jonak; Zosia: Agnieszka Fliśnik; Wacek: Tomasz Augustynowicz; Kazek: Dominik Stroka; Olek: Tomasz Talerzak; Giga: Hanna Bieluszko; Długi: Dominik Stycharski; Socjolożka: Jakub Kusy (z offu); Sekretarz: Bartosz Szydłowski Chór Murów Iwona Karcz-Wojnarowska, Mariacristina Mallardo, Paulina Strzoda, Mateusz Dzida, Maksymilian Król, Jakub Kusy Scenariusz spektaklu powstał na podstawie książki „Nurt. Opowieść o pewnym teatrze” Jana Kurczaba. Dziękujemy córkom Jana Kurczaba: Aleksandrze Kurczab-Pomianowskiej i Krystynie Kurczab-Redlich, za udostępnienie nam archiwalnych fotografii, dokumentów, a także okularów i fajki Jana Kurczaba, z których możemy korzystać podczas spektaklu oraz promocji projektu. Nurt jest opowieścią o pierwszym nowohuckim Teatrze Nurt, założonym w 1952 rok...

Autorka: Dorota Masłowska Adaptacja i reżyseria: Paweł Świątek Cast: Karolina Kazoń - Malaya, Beti, Chór II Marta Konarska - Gospodyni, Recepcjonistka, Chór III, Gość II Wanda Skorny - Zoldana Natalia Strzelecka - Karolina, Chór IV, Gość III Katarzyna Zawiślak-Dolny - Marzycielka, Chór I, Gość I Marcin Sianko - Reżyser, On, Kierowca Rafał Szumera - Ksenofob, Recepcjonista, Barry Scenografia, kostiumy, reżyseria światła: Marcin Chlanda Muzyka: Dominik Strycharski Asystentka scenografa: Natalia Zabdyr-Jamróz Video: Marcin Chlanda, Michał Sułkowski, Bartłomiej Domagała MORE INFO HERE 

 „Skowyt” Allena Ginsbera, to najdonioślejszy głos protestu amerykańskiej kontrkultury. Wydany w 1956 roku, do dzisiaj obnaża pragnienia i zaślepienia tzw. społeczeństwa konsumpcyjnego, zderzając je z często nieuświadamianą siłą sztuki. Nade wszystko to opowieść o outsiderach. Poemat, który zwiastował i zwiastuję zmianę. Odnajduje to dzisiaj w tekście Ginsberga, mającego w Polsce zwolenników i fanów, również Kamil Białaszek (znany jako raper Koza), w realizowanym w Teatrze Żydowskim dyplomie reżyserskim.  „Stopień medialnego bełkotu, dezinformacji i manipulacji stosowanej przez polityków -miliarderów doprowadziłby dzisiaj Ginsberga do szału, tak jak doprowadzały go do szału koncept wojny w Wietnamie i polityka narkotykowa CIA. Poeta wielokrotnie dowodził, że amerykańskie służby specjalne odpowiedzialne są za dystrybucję narkotyków na szeroką skalę w krajach trzeciego świata” – tłumaczy aktualność „Skowytu” reżyser Kamil Białaszek, dodając, że jego scenariusz: - „Jest próbą poł...

Szóste przykazanie „Nie cudzołóż” to obecnie materia dużo potężniejsza niż tylko relacja pomiędzy partnerami. Babrzemy się w nielojalności, nadwątlaniu zaufania, grze pozorów, potrzebie kontroli. Inscenizacja „Krótki spektakl o miłości” nawiązuje do szóstej części „Dekalogu” Kieślowskiego/Piesiewicza, noszącej tytuł „Krótki film o miłości”, z Grażyną Szapołowską i Olafem Lubaszenką w rolach głównych. Nasze krótkie przedstawienie jest próbą zintensyfikowania zawartych w filmie treści. Jeśli bohater Kieślowskiego przy użyciu lunety potrafił odrzeć sąsiadkę z prywatności i ingerować w jej życie osobiste, to jaki oręż trzyma w ręku Blanka – bohaterka spektaklu, która ma do dyspozycji specjalistyczną elektronikę i oprogramowanie szpiegujące? Czworo bohaterów „Krótkiego spektaklu o miłości” ma ogromny problem z nazywaniem, wyrażaniem i identyfikacją swoich emocji. Dużo pewniej czują się ukryci za mo...

Płaksy (HABACHIANIM) Hanoch Levin Dramatopisarz Hanoch Levin (1943 – 1999), którego rodzice wyemigrowali z Polski w 1935 roku, to jeden z najważniejszych ludzi teatru nowoczesnego Izraela, wystawiany na całym świecie i wciąż wywołujący kontrowersje, mimo że zmarł już ćwierć wieku temu. Ze szczególnym upodobaniem Levin łączył motywy biblijne i mitologiczne z ostrym językiem i pasją demaskatora, dla którego nie istniało żadne tabu polityczne, społeczne czy obyczajowe. Wiele jego sztuk szokowało widownię, prowokowało skandale – zdejmowano je z afisza przedwcześnie, w atmosferze skrajnego wzburzenia. W ostatnich dekadach sztuki Levina robią w Polsce oszołamiającą karierę („był bardzo głęboko zakorzeniony mentalnie w polskości”, stwierdziła Elżbieta Baniewicz). Mnożą się edycje, sympozja, a przede wszystkim premiery. Promieniuje to także na zewnątrz: np. spektakl Krum w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego (2005, koprodukcja Teatru Rozmaitości w Warszawie i Narodowego Starego Teatru w Krakow...

Grand Prix Komeda Cieszę się, że festiwal chce wyznaczać nowe trendy, nie powielać sprawdzone wzorce. Takich wersji evergreenów Andrzeja Korzyńskiego nie było jeszcze nigdy. Dominik Strycharski - multinstrumentalista i multitalent, razem z grupą arcymłodych i zdolnych muzyków, w finałowym koncercie, KORZYŃSKI ULTIMATE, udowodnił, że klasykę można rąbać i głaskać, i wcale nie trzeba być w tym grzecznym. Nie chcemy być grzeczni. Nie i już. *** Foto: Andrzej Staszok / Ostrowskie Centrum Kultury *** Skład zespołu: Dominik Strycharski – śpiew, flety, elektronika Joanna Halszka Sokołowska – śpiew, elektronika Maja Laura Jaryczewska – śpiew, syntezator, fortepian Grzegorz Tarwid – syntezator, fortepian Igor Wiśniewski – gitara, elektronika Kamila Drabek – kontrabas, gitara basowa Jan Pieniążek – perkusja, instr. perkusyjne *** Andrzej Korzyński Legend of Korzyński

„Latarnik” Henryka Sienkiewicza nie jest wyłącznie historią zmęczonego życiem staruszka, który po latach emigracji znajduje pracę w latarni morskiej i wraca pamięcią do tułaczki po całym świecie oraz młodości w ukochanej Polsce. To opowieść o samotności, tęsknocie i miłości, ale też o tęsknocie za samotnością i tęsknocie za miłością. Adaptacja noweli „Latarnik” powstała z dużym szacunkiem do Henryka Sienkiewicza i stworzonych przez niego postaci, acz rozwija niektóre wątki, o których autor zaledwie napomyka. Wyzwaniem – tak adaptacyjnym , jak i inscenizacyjnym – było niewątpliwie udramatyzowanie historii, której bohater spędza tak dużo czasu w samotności. Okazuje się jednak, że sam Sienkiewicz podsuwa rozwiązania, stawiając na drodze latarnika Skawińskiego osoby i zwierzęta, które na scenie stają się adresatami jego wspomnień. Spektakl „Latarnik” jest jak jeden z marynistycznych obrazów, który pozwala odbiorcy usłyszeć szum fal i poczuć powiew bryzy na twarzy. Ogromna w tym zasługa sce...

Znacie opowieść o szlachcicu z La Manchy, który zapragnął szukać rycerskich przygód? Oczywiście, że znacie! Marzyciel, idealista, ślepo wierzący w zwycięstwo dobra nad złem – to właśnie Don Kichot, jeden z najbardziej rozpoznawalnych bohaterów wszech czasów. Ten, który walczył z wiatrakami. Ten, który na damę swego serca wybrał piękną Dulcyneę. Ten, któremu w przygodach towarzyszył Sancho Pansa. Ten, który... No właśnie, jak to właściwie było z tymi opowieściami? Czy Don Kichot to prawdziwy błędny rycerz, czy jednak człowiek w obłędzie? Jakub Roszkowski, autor adaptacji i reżyser spektaklu, poszukuje bohaterów Cervantesa na szpitalnym oddziale, na którego korytarzach nie brakuje ani humoru, ani wigoru. W świecie błędnych pacjentów gra nie toczy się o dowiedzenie cnót rycerskich, lecz o możliwość życia na swoich zasadach i wolność. Przede wszystkim jednak, zgodnie z hiszpańskim oryginałem, stawką jest tu poszukiwanie miłości oraz akceptacji. Realizatorzy reżyseria i adaptacja Jakub Rosz...

Doministry · Doministry 2023 2024 New Photo Ksawery Zamoyski

21.09 / czwartek / 22:30 Grzegorz Tarwid granie obiektowe, pianino HASHTAG ENSEMBLE Lilianna Krych dyrygentka Dominik Strycharski live electronics Igor Szymański projekcja dźwięku In-Stealing-Out Iannis Xenakis Six Chansons (1951) na fortepian I. Ça sent le musc... II. J’avais un amour autrefois... III. Une perdrix escendait de la montagne... IV. Trois moines crétois... V. Aujourd’hui le ciel est noir... VI. Soustra, danse Grzegorz Tarwid improwizacja David Lang cheating, lying, stealing (1993, rew. 1995) na klarnet basowy, wiolonczelę, fortepian i dwa antyfonalne bębny hamulcowe Dominik Strycharski live deconstruction, set solo Partnerem wydarzeń jest Pardon, To Tu Photo Grzegorz Mart

Reżyseria, pomysł, scenariusz: Wojtek Ziemilski Współpraca reżyserska, choreografia: Maria Stokłosa Scenografia, kostiumy, współpraca koncepcyjna: Wojtek Pustoła Kostiumy: Olga Turczak Muzyka: Dominik Strycharski Animacja: Anita Kwiatkowska-Naqvi Współpraca dramaturgiczna: Jędrek Ziemilski, Justyna Czarnota, Sodja Lotker Reżyseria światła: Wojtek Ziemilski, Damian Pawella Występują: Katarzyna Brzozowska, Elżbieta Pejko, Anna Przygoda, Jacek Poniński, Krzysztof Prygiel, Maciej Owczarzak, Błażej Twarowski (gościnnie) oraz w animacji – Jędrek i Wojtek Ziemilscy (gościnnie) Inspicjent: Jacek Poniński Podziękowania: Sean Palmer + VocalSP Studio, Paweł Ziemilski, Podziękowania za wsparcie dla mokotowskiej lodziarni  Jednorożec Lody Tradycyjne. Nie mlaszcz Nie mów z pełnymi ustami Siedź prosto Nie jedz czekolady przed obiadem! Wyłącz ten serial Wyłącz komórkę Nie graj tyle Umyj ręce Nie rób min! Umyj ręce Co wolno, a czego nie powinno się robić? Czy można wygłupiać się cały dzień, jedząc ...

Dominik Strycharski – śpiew, flety, elektronika Joanna Halszka Sokołowska – śpiew, elektronika Maja Laura Jaryczewska – śpiew, syntezator, fortepian Grzegorz Tarwid – syntezator, fortepian Igor Wiśniewski – gitara, elektronika Kamila Drabek – kontrabas, gitara basowa Jan Pieniążek – perkusja, Instr. perkusyjne Andrzej Korzyński należy moim zdaniem do najbardziej wszechstronnych a zarazem intrygujących polskich kompozytorów. Jego twórczość obejmuje piosenki, muzykę filmową oraz elektroniczną i eksperymentalną. Fascynującą cechą tego twórcy jest właśnie wszechstronność i nieskrępowana wyobraźnia, pozwalająca mu poruszać się w dowolnej estetyce. Te cechy wybitnego twórcy, którym bez wątpienia był Korzyński, jego absolutna pasja do muzyki i brzmienia, plus moje przekonanie, iż jest to kompozytor niewystarczająco doceniony, spowodowały, że postanowiłem wraz z moimi muzycznymi partnerkami i partnerami oddać mu specyficzny hołd. Przepuścić jego twórczość przez nasze odczuwanie jego muzyki, i ...

Trailer:

Mickiewiczowska  Reduta Ordona  utrwaliła w narodowej świadomości jeden z największych mitów romantycznych: legendę polskiego dowódcy, który w swoim bohaterstwie posunął się tak daleko, że z własnej woli oddał życie za ojczyznę, wysadzając się w powietrze wraz z amunicją, aby nie wpadła w ręce wroga. Gdy po latach okazało się, że Ordon przeżył, to już sam ten fakt spotkał się z ogromnym rozczarowaniem: został obalony mit bohatera-męczennika o cechach mesjańskich, głęboko zakorzeniony w naszej rodzimej tradycji patriotycznej. Dwa stulecia później przenosimy się do pewnego domu, gdzie: Przez to okno na miasto popatrzeć można Po prawej blok Po lewej blok Przed blokiem blok Za blokiem blok… W domu wieś Mieszka tu pewna rodzina: babcia, mama, tata, ich młodszy syn i jego ciężarna dziewczyna. Zastajemy domowników w euforycznym momencie oczekiwania na przyjazd starszego syna, który po trzech latach ma powrócić do kraju z mitycznej Anglii, przedstawić swoją narzeczoną...