Doministry | Dominik Strycharski

21.09 / czwartek / 22:30 Grzegorz Tarwid granie obiektowe, pianino HASHTAG ENSEMBLE Lilianna Krych dyrygentka Dominik Strycharski live electronics Igor Szymański projekcja dźwięku In-Stealing-Out Iannis Xenakis Six Chansons (1951) na fortepian I. Ça sent le musc... II. J’avais un amour autrefois... III. Une perdrix escendait de la montagne... IV. Trois moines crétois... V. Aujourd’hui le ciel est noir... VI. Soustra, danse Grzegorz Tarwid improwizacja David Lang cheating, lying, stealing (1993, rew. 1995) na klarnet basowy, wiolonczelę, fortepian i dwa antyfonalne bębny hamulcowe Dominik Strycharski live deconstruction, set solo Partnerem wydarzeń jest Pardon, To Tu Photo Grzegorz Mart

 

Reżyseria, pomysł, scenariusz: Wojtek Ziemilski Współpraca reżyserska, choreografia: Maria Stokłosa Scenografia, kostiumy, współpraca koncepcyjna: Wojtek Pustoła Kostiumy: Olga Turczak Muzyka: Dominik Strycharski Animacja: Anita Kwiatkowska-Naqvi Współpraca dramaturgiczna: Jędrek Ziemilski, Justyna Czarnota, Sodja Lotker Reżyseria światła: Wojtek Ziemilski, Damian Pawella Występują: Katarzyna Brzozowska, Elżbieta Pejko, Anna Przygoda, Jacek Poniński, Krzysztof Prygiel, Maciej Owczarzak, Błażej Twarowski (gościnnie) oraz w animacji – Jędrek i Wojtek Ziemilscy (gościnnie) Inspicjent: Jacek Poniński Podziękowania: Sean Palmer + VocalSP Studio, Paweł Ziemilski, Podziękowania za wsparcie dla mokotowskiej lodziarni  Jednorożec Lody Tradycyjne. Nie mlaszcz Nie mów z pełnymi ustami Siedź prosto Nie jedz czekolady przed obiadem! Wyłącz ten serial Wyłącz komórkę Nie graj tyle Umyj ręce Nie rób min! Umyj ręce Co wolno, a czego nie powinno się robić? Czy można wygłupiać się cały dzień, jedząc słod

  The Frame for Electronic Recorder, Beats and String Orchestra   Utwór The Frame napisany jest dla orkiestry smyczkowej Aukso, oraz mnie samego, grającego na fletach blokowych, z bardzo obfitą elektroniką. The Frame odnosi się wprost do muzycznych ram i kontekstów, które wpływają na nasz bardzo różny odbiór muzyki. Kompozycja jest próbą wyjścia z tych właśnie ram, kolejną próbą stworzenia ekstatycznej i kompletnej wypowiedzi, wychodząc ze skrajnego eklektyzmu i bardzo od siebie odległych inspiracji. W wymiarze stricte dźwiękowym to kompozycja składająca z następujących po sobie bloków dźwiękowych, skontrastowanych stylistycznie i ekspresyjnie, pokazujących również nasze instrumenty w bardzo różnych ujęciach. Flet i orkiestra raz sobie przeciwstawione, innym razem zaś całkowicie zgodne, zaistnieją w ekspresyjnych skrajnościach i nieraz zaskakującej dynamice. Utwór będzie również zakładał fragmenty ad libitum zarówno dla solisty jak i dla całej orkiestry. Utwór składa się osob

Dominik Strycharski – śpiew, flety, elektronika Joanna Halszka Sokołowska – śpiew, elektronika Maja Laura Jaryczewska – śpiew, syntezator, fortepian Grzegorz Tarwid – syntezator, fortepian Igor Wiśniewski – gitara, elektronika Kamila Drabek – kontrabas, gitara basowa Jan Pieniążek – perkusja, Instr. perkusyjne Andrzej Korzyński należy moim zdaniem do najbardziej wszechstronnych a zarazem intrygujących polskich kompozytorów. Jego twórczość obejmuje piosenki, muzykę filmową oraz elektroniczną i eksperymentalną. Fascynującą cechą tego twórcy jest właśnie wszechstronność i nieskrępowana wyobraźnia, pozwalająca mu poruszać się w dowolnej estetyce. Te cechy wybitnego twórcy, którym bez wątpienia był Korzyński, jego absolutna pasja do muzyki i brzmienia, plus moje przekonanie, iż jest to kompozytor niewystarczająco doceniony, spowodowały, że postanowiłem wraz z moimi muzycznymi partnerkami i partnerami oddać mu specyficzny hołd. Przepuścić jego twórczość przez nasze odczuwanie jego muzyki, i