Dzikie harce by Wojtek Ziemilski with my Music in Teatr Guliwer

Reżyseria, pomysł, scenariusz: Wojtek Ziemilski

Współpraca reżyserska, choreografia: Maria Stokłosa

Scenografia, kostiumy, współpraca koncepcyjna: Wojtek Pustoła

Kostiumy: Olga Turczak

Muzyka: Dominik Strycharski

Animacja: Anita Kwiatkowska-Naqvi

Współpraca dramaturgiczna: Jędrek Ziemilski, Justyna Czarnota, Sodja Lotker

Reżyseria światła: Wojtek Ziemilski, Damian Pawella

Występują: Katarzyna Brzozowska, Elżbieta Pejko, Anna Przygoda, Jacek Poniński, Krzysztof Prygiel, Maciej Owczarzak, Błażej Twarowski (gościnnie) oraz w animacji – Jędrek i Wojtek Ziemilscy (gościnnie)

Inspicjent: Jacek Poniński

Podziękowania: Sean Palmer + VocalSP Studio, Paweł Ziemilski,

Podziękowania za wsparcie dla mokotowskiej lodziarni  Jednorożec Lody Tradycyjne.

Nie mlaszcz
Nie mów z pełnymi ustami
Siedź prosto
Nie jedz czekolady przed obiadem!
Wyłącz ten serial

Wyłącz komórkę
Nie graj tyle
Umyj ręce
Nie rób min!
Umyj ręce

Co wolno, a czego nie powinno się robić? Czy można wygłupiać się cały dzień, jedząc słodki popcorn i grając w gry? Lista zakazów w codziennym życiu jest długa, ale w teatrze za sprawą magii można pozwolić sobie na odrobinę szaleństwa!  W spektaklu „Dzikie harce” rozmowy ojca i syna wokół tego, gdzie przebiega granica między narzuconymi zasadami, a beztroską i wygłupami, stały się punktem wyjścia do wspólnej zabawy w Teatr.

Co może się zdarzyć, jeśli tata z synem połączą siły i wspólnie wymyślą spektakl? „Dzikie harce” to seria gier i zabaw, dzięki którym teatr staje się miejscem uwolnienia od obowiązujących zwykle zasad. Twórcy i twórczynie bawią się sytuacjami znanymi każdemu, kto wychowywał lub był wychowywany. Spektakl zadaje pytania o to, kiedy lista prawideł i zakazów jest konieczna i pokazuje, jak zabawę można traktować poważnie. Czy za światem rozrzuconych skarpetek, nieumytych rąk i wariackich wybryków, kryje się zupełnie inna, szalona metoda? Twórcy i twórczynie spektaklu będą przyglądać się jej z humorem i uważnością.

„Dzikie harce” powstały dzięki rozmowom z moim synem Jędrkiem (lat 8) – mówi reżyser spektaklu. Chciałem, żeby poznał magię teatru jako miejsca szalonego, otwartego i pięknego. A zarazem dzięki Jędrkowi starałem się zrozumieć, co zmienić w swoim teatrze, żeby przemawiał do dzieci. Na początku zadawałem pytania tak żenujące jak „Czy to by się podobało dzieciom?”, na co padała rozsądna odpowiedź „Skąd mam wiedzieć, co lubią wszystkie dzieci?” 
Szukałem pomysłów radosnych. Chciałem być odważny i bawić, a jednocześnie miałem obawy jako odpowiedzialny rodzic. 

Jak połączyć chęć robienia wybryków z wychowaniem, opanowaniem, ograniczeniami? 
To spektakl o tym, że radość, zabawa są wartością samą w sobie i są czasem ważniejsze, niż zasady. I jest to też oczywiście spektakl o magii teatru!

Spektakl bierze udział w 30. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.

W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Dominik Gac, Piotr Hildt, Anna Jazgarska, Szymon Kazimierczak, Andrzej Lis, Wanda Świątkowska.