Doministry | Dominik Strycharski

"Moja podróż do Rosji" to nowatorskie słuchowisko zrealizowane przez trzy znakomite reżysersko-muzyczne duety na podstawie zbioru reportaży Antoniego Słonimskiego. Opis: Pomysł był w gruncie rzeczy prosty. Wynikał bezpośrednio z tekstu Słonimskiego. Z wyraźnego i kluczowego w nim pęknięcia. Już na początku pochodzącego z 1932 roku zbioru reportaży Moja podróż do Rosji czytamy bowiem: „Czy jadę do kraju czerwonego terroru, czy do państwa żywego socjalizmu, o którym przecież każdy z nas marzył od dziecka? (…) Męczy niemożność urobienia sobie, wypracowania obrazu, który nas czeka, a jest to cechą natury ludzkiej, że wychodzimy naprzeciw nieznanego z niepokojem. Przychodzą kolejno coraz gwałtowniejsze fale sceptycyzmu i entuzjazmu. I już nie jestem sam w przedziale. Jest nas trzech. Po prawej mojej stronie zasiadł, nogę na nogę założywszy, Sceptyk o bacznem i przenikliwem spojrzeniu. Pan ten ma w sobie coś nieprzyjemnego, ale nie można mu odmówić inteligentnego wyrazu twarzy...

Śmiały władca versus święty męczennik. Państwo versus Kościół. Władza versus władza. Paweł Świątek, reżyser nowej adaptacji „Bolesława Śmiałego”, zaprasza do dyskusji nad egoizmem każdej władzy - i tej świeckiej i tej duchowej. Pycha władzy jest ponadczasowa, znamy ją doskonale ze współczesnej polityki: brak kompromisu, osobisty rewanżyzm czy uciekanie się do rozwiązań siłowych. Reżyser zastanawia się też z czego wynikają niejednokrotnie szalone, nieracjonalne decyzje i czyny władców. Demony? Opętanie? Opublikowany w 1903 roku dramat Stanisława Wyspiańskiego przedstawia polityczny, ale i mocno personalny konflikt między przedstawicielami różnej władzy. Budujący państwową potęgę Bolesław Śmiały (zwany także Szczodrym) idzie na zwarcie z mającym posłuch wśród ludu, kwestionującym poczynania monarchy biskupem Stanisławem. Biskup zaś oskarża króla o sodomię, nadmierne jego zdaniem ukaranie kobiet, które miały dopuścić się zdrady i zbytnie folgowanie swoim rycerzom. Zarówno król B...

Dominik Strycharski Jaśmina Wójcik Igor Stokfiszewski